دانشجویان مهندسی مکانیک شهرکرد

پروژه «سپر نئو (NEOShield)» که توسط دانشمندان برلین طراحی و بودجه آن از سوی اتحادیه اروپا تامین می‌شود، قرار است در سه سال آینده به مرحله نهایی خود برسد.

برخی از نظریه‌های کنونی شامل دفع سنگهای عظیم فضایی توسط موشکها یا لوازم انفجاری یا استفاده از گرانش برای تغییر مسیر آنهاست. 

روز جمعه گذشته، زمین شاهد عبور سیارک 11 متری 2012 BX34 از فاصله حدود 60 هزار کیلومتری زمین بود و قرار است در چند روز آینده با جسم سنگی بزرگتری به اندازه 400 برابر شهر لندن ملاقات کند.

البته به گفته دانشمندان، عبور این سیارک خطری را برای زمین در بر نخواهد داشت. با این حال با برآورد ناسا در مورد حضور بیش از هزار سیارک با اندازه بیش از یک کیلومتر و نزدیک به 20 هزار سیارک بیش از 100 متری در فضا، دانشمندان موسسه تحقیقات سیاره‌ای در تلاش برای شناسایی اقداماتی در جهت حفاظت از زمین هستند.

با بودجه مالی چهار میلیون یورویی کمیته اروپا و کمک مالی 1.8 میلیون یورویی از موسسات و شرکای علمی، مرکز هوافضای آلمان قصد دارد در سه سال آینده ماموریت‌هایی را با این هدف به آزمایش بگذارد.

پس از این دوره در صورت وجود کمک‌های بیشتر، ماموریت اصلی در سال 2020 آغاز خواهد شد.

در این دوره دانشمندان به دنبال ایده‌ها و شیوه‌هایی برای این ماموریت بوده که بسیاری از آنها تاکنون مطرح شده‌اند. برای مثال برنامه ضربه جنبشی شامل یک موشک عظیم برای منحرف کردن سیارک است.

نمونه دیگر یک تراکتور گرانشی است که در آن یک کاوشگر کوچک به نزدیکی سیارک رفته و از کشش گرانشی آن برای خروج آن از مسیر زمین استفاده می‌کند.

در این میان نظراتی برای مقابله با این اجسام توسط سلاح‌های هسته‌ای نیز وجود دارد که به گفته مقامات، در مراحل آخر قرار دارند.

سازندگان این فناوری آن را یک دستاورد نویدبخش برای هدایت موشک‌های کوچک خوانده‌اند که از هزینه بسیار پایین و سرعت بیشتری برخوردار خواهد بود.

آزمایشگاه ساندیا که به شرکت لاک‌هید مارتین تعلق داشته، اکنون به دنبال یک شرکت خصوصی شریک برای آزمایش کامل این پیش‌ساخت و ورود این گلوله هدایت‌شده به بازار است.

آزمایشات اولیه این طراحی در شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای و آزمایش‌های میدانی پیش‌ساختها موفق بوده است. در فیلمی که از پرواز آزمایشی این گلوله به ثبت رسیده، یک دیود نوری در گلوله، تعبیه شده تا مسیر آن را در آسمان شب به نمایش بگذارد.

طراحی ساندیا برای این گلوله چهار اینچی شامل یک حسگر نوری در دماغه آن برای شناسایی پرتو لیزر هدف است. این حسگر به ارسال اطلاعات به الکترونیک‌های هدایت و کنترل فرستاده که از یک الگوریتم در یک واحد پردازشگر مرکزی هشت بیتی برای فرمان به محرک‌های الکترومغناطیسی استفاده می‌کند. این محرکها به رانش باله‌های کوچکی می‌پردازند که گلوله را تا هدف هدایت می‌کنند.

بیشتر گلوله‌ها از تفنگ‌هایی شلیک شده که از شیار یا خان برای ایجاد پیچشی در جهت پرواز مستقیم آنها برخوردارند. برای فعال‌سازی حرکت گلوله به سوی هدف و ساده‌سازی طراحی، باید این پیچش حذف شود.

این گلوله به دلیل طراحی ایرودینامیکی ثابت آن که از یک کانون گرانشی در جلوی موشک و باله‌های کوچک برخوردار بوده، مستقیم پرواز می‌کند.

شرکت لاک‌هید مارتین از مدتها قبل با ارتش آمریکا برای دستیابی به این گلوله‌ها همکاری دارد. در سال 2008 این شرکت یک قرارداد 14.5 میلیون دلاری با دارپا برای ساخت تسلیحات هدایت شونده امضا کرد.

آزمایشات نشان داده که محرک الکترومغناطیسی به خوبی کار کرده و سرعت این گلوله با استفاده از باروت‌های کنونی تا 2.1 ماخ خواهد رسید.

محققان بر این باورند که با استفاده از باروتهای خاص، این گلوله به سرعت استاندارد ارتش خواهد رسید.

جلدهای کتاب مدرسه برای بسیاری از افراد یادآور خاطرات دوران کودکی است و طراحان از این طرح‌ها برای شارژ گوشی‌های موبایل، تبلت و کتابخوان های دیجیتال استفاده کرده‌اند.

شارژر جدیدی که طراحان برای علاقه‌مندان کتاب طراحی کرده‌اند، در اصل یک جلد نازک کتاب است که گوشی موبایل با قرار گرفتن روی آن شارژ می‌شود.

گوشی موبایل روی جلد کتاب قرار گرفته و از طریق یک کابل USB یا یک آداپتور دیواری دستگاه به راحتی شارژ می‌شود.

این محصول با قیمت 45 دلار عرضه می‌شود.

سلام بچه ها

درباره انتخاب واحد ترم بعد که واسه انتخاب یکی از دروس "ریاضی2" و "معادلات دیفرانسیل" تو شک بودم به نتیجه ای رسیدم که فکر کردم شاید به درد شما هم بخوره...

این برنامه امتحانات پایان ترم منه:

91.4.1زبان

91.4.3معادلات

91.4.6فیزیک2

91.4.7نقشه کشی2

91.4.12ریاضی2

91.4.13استاتیک

91.4.18اندیشه سیاسی

من هرچی حساب میکنم اگه به جای ریاضی2 معادلات بردارم, برای معادلات 1روز وقت دارم,برای فیزیک2 2روز وقت میمونه و پشت سرش هم نقشه کشی که عملا کارم خیلی خیلی سخت میشه (سرویس میشم) و احتمال اینکه هر سه تا امتحانم رو خراب کنم زیاده...

حالا اگه همون ریاضی2 رو بردارم, وقت لازم برای ریاضی2 و فیزیک2 دارم و به جاش تو فرصت ده-دوازده روزه قبل امتحانات استاتیک رو میخونم(شروع امتحانات از91.3.20هستش) و شب امتحان هم با یه مرور خودم رو واسه امتحان آماده میکنم...

نظر شما چیه؟؟

شما کدوم رو انتخاب کرده اید؟؟

سلام بچه ها

تاحال چت روم وبلاگ رو امتحان کردین؟همین که سمت چپ صفحه هست...

من با اسمBNNگاهی سر میزنم...

سلام دوستان

با توجه به اینکه زمان امتحانات ریاضی2 و استاتیک پشت سر هم و بدون فاصله قرار گرفته,

به نظر شما بهتر نیست این ترم(ترم2) به جای درس ریاضی2 درس معادلات دیفرانسیل برداریم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

لطفا,لطفا نظر خودتون رو (و یا انتخاب خودتون رو) در قسمت نظرات ثبت کنید, تا همه از بهترین راهکار استفاده کنیم.

درضمن اگه دوست داشتید بگید که چیا برداشتید...

خیلی خیلی خیلی ممنون میشم.

کیک زرد چیست؟

کیک زرد یا Yellowcake که بنام اورانیا (Urania) هم شناخته می شود در واقع خاک معدنی اورانیوم است که پس از طی مراحل تصفیه و پردازشهای لازم از سنگ معدنی آن تهیه می شود. تهیه این ماده به منزله رسیدن به بخش میانی از مراحل مختلف تصفیه سنگ معدن اورانیوم است و باید توجه داشت که فاصله بسیار زیادی برای استفاده در یک بمب اتمی دارد.

روش تهیه کیک زرد کاملآ به نوع سنگ معدن بدست آمده بستگی دارد، اما بطور معمول از طریق آسیاب کردن و انجام پردازش های شیمایی بر روی سنگ معدن اورانیوم، پودر زبر و زرد رنگی بدست می آید که قابلیت حل شدن در آب را ندارد و حدود 80% غلظت اکسید اورانیوم آن خواهد بود. این پودر در دمایی معادل 2878 درجه سانتیگراد ذوب می شود.

روش تهیه

در ابتدا سنگ معدن توسط دستگاههای مخصوصی خرد شده آسیاب می شود و پس از آن برای جدا سازی اورانیم و بالا بردن خلوص خاک سنگ، آنرا در حمامی از اسید سولفوریک، آلکالاین و یا پراکسید می خوابانند، این عمل برای بدست آوردن اورانیوم خالص تر صورت می گیرد.

پس از این محصول بدست آمده را خشک و فیلتر می کنند و نتیجه آن چیزی خواهد شد که به کیک زرد معروف است. امروزه روشهای جدیدی برای تهیه این پودر اورانیوم وجود دارد که محصول آنها بیشتر از آنکه زرد باشد به قهوه ای و سیاه نزدیک است، در واقع رنگ ماده بدست آمده به میزان وجود ناخالصی ها در این پودر دارد.

نهادن این نام بر روی این محصول به گذشته بر می گردد که کیفیت روشهای خالص سازی سنگ معدن مناسب نبود و ماده بدست آمده زرد رنگ بود.

مواد تشکیل دهنده کیک زرد

قسمت بیشتر کیک زرد (معادل 70-90 درصد وزنی) شامل اکسید های اورانیوم با فرمول شیمیایی U3O8 - و یا سایر اکسید ها - است، و مابقی آن از دیگر موادی تشکیل شده است که مهمترین آنها عبارتند از :

- هیدراکسید اورانیوم با فرمول شیمایی UO2(OH)2 یا UO2)2(OH)2) که در صنایع ساخت شیشه و سرامیک از آن استفاده می شود. این ماده تشعشع رادیو اکتیو دارد و باید تحت شرایط خاصی نگهداری و حمل شود.

- سولفات اورانیوم با فرمول شیمیایی (U02S04) که ماده ای بی بود با رنگ زرد لیمویی است.

- اکسید اورانیوم زرد (یا اورانیت سدیم) با فرمول شیمیایی Na2O (UO3)2.6H2O که ماده ای با رنگ زرد - نارنجی است.

- پراکسید اورانیوم با فرمول شیمیایی UO4·nH2O با رنگ زرد کم رنگ.

یکی از کاربردهای کیک زرد تهیه هگزا فلوراید اورانیوم است. این گاز در حالت عادی حدود 0.7 درصد شامل ایزوتوپ 235 است و مابقی آن ایزوتوپ 238 است. در مرحله غنی سازی درصد U-235 به حدود 3.5 یا حتی بیشتر افزایش داده می شود.
کاربردها
کیک زرد عمومآ برای تهیه سوخت رآکتورهای هسته ای بکار برده می شود، در واقع این ماده است که پس از انجام پردازشهایی به UO2 تبدیل شده برای استفاده در میله های سوختی بکار برده می شود.

این ماده همچنین میتواند برای غنی سازی تبدیل به گاز هگزا فلوراید اورانیوم یا UF6 تبدیل شود، چرا که در اینصورت می تواند چگالی ایزوتوپهای اورانیوم 235 را در آن افزایش داد.

در هر صورت کیک زرد در اغلب کشورهایی که معادن طبیعی اورانیوم دارند تهیه می شود و تولید این ماده مشکل خاصی ندارد و بطور متوسط سالانه 64 هزار تن از این ماده در جهان تولید می شود.

کانادا یکی از تولید کنندگان این ماده است، این کشور دارای معادنی است که خلوص سنگ اورانیوم آنها به 20% هم می رسد، در آسیا نیز کشوری مانند قزاقستان دارای صنایع بزرگ تولید این پودر است.

قیمت این پودر در بازارهای بین المللی چیزی حدود 25 دلار برای هر کیلو است.

دوربین‌های نصب شده بر روی ایستگاه فضایی طی گذر از فراز اروپا به ثبت تصاویر زیبایی از نور شبانگاهی شهرها پرداخته‌اند.

یکی از این تصاویر به نمایش نور شهرهایی در بلژیک و هلند از میان بازوهای روباتیک و صفحات خورشیدی این آزمایشگاه مدارگرد پرداخته، در حالیکه انگلیس در پشت صفحه خورشیدی سمت چپ پنهان مانده است.

در پیش‌نمای تصویر می‌توان بازوی روباتیک سیستم کنترل از راه دور ایستگاه را مشاهده کرد که برای انتقال تجهیزات در اطراف آن استفاده می‌شود.

مایعاتی که در فضاهای کوچک فشرده می‌شوند، به شرطی که اختلاف گران‌روی (ویسکوزیته: نشان‌دهنده سهولت یا سختی مایعات در روان شدن است، مثلا آب گران‌روی پایینی دارد، درحالی‌که عسل گران‌روی بسیار بالایی دارد) مناسبی داشته باشند، به‌طور خودبخودی ترکیب می‌شوند. روبن جوانس و همکارانش در ام.آی.ت (انستیتو فناوری ماساچوست) طی آزمایش‌هایی فهمیده‌اند که چطور می‌توان از این روش برای بهینه‌سازی فرآیندهای صنعتی مانند بازیابی نفت استفاده کرد، جایی‌که استخراج مایعات ترکیب‌شده با نفت بسیار حیاتی است.

منبع : خبر آنلاین

محققان «جرجیا تِک» در جدیدترین تحقیق خود نانوژنراتورها را در سطح داخلی چرخ‌های لاستیکی مجتمع کرده و امکان جمع‌آوری انرژی از حرکت خودروها را شرح داده‌اند.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، نانوژنراتورها برای تبدیل انرژی مکانیکی اتلافی به انرژی الکتریکی با استفاده از اثر پیزوالکتریک، طراحی می‌شوند. «ژانگ لین وانگ» و همکارانش از «جرجیا تِک» در جدیدترین تحقیق خود نانوژنراتورها را در سطح داخلی چرخ‌های لاستیکی مجتمع کرده و امکان جمع‌آوری انرژی از حرکت خودروها را شرح داده‌اند. آنها در مطالعه خود توضیح ساده‌ای از دورنمای کاربرد گسترده نانوژنراتورها در زمینه جمع‌آوری انرژی و سیستم‌های خودتوان‌دهنده ارائه کرده‌اند.

این محققان برای آزمایش‌های خود، یک چرخ دوچرخه را در یک دستگاه آزمایشگاهی نصب کردند، به طوری که می‌توانستند برای شبیه‌سازی شرایط موجود در قسمتی از چرخ که در تماس با سطح جاده است، آن را به طور متناوب فشرده و رها کنند. نانوژنراتوری که آنها به سطح این چرخ دوچرخه چسبانده بودند، با یک ساختار لرزانک آزاد طراحی شده بود و شامل پنج لایه بود؛ یک بستر پلی‌استر انعطاف‌پذیر، فیلم‌هایی از نانوسیم‌های اکسید روی بر روی سطوح بالا و پایین این بستر و الکترودهایی روی این سطوح.

a) تغییرشکل چرخ لاستیکی در طول حرکت وسیله نقلیه؛ b) دستگاه آزمایشگاهی؛ یک چرخ لاستیکی که بین دو صفحه، یکی ثابت و دیگری متحرک، تغییرشکل می‌یابد؛ c) طرح ساده ساختار این نانوژنراتور که یک لرزانک با پنج لایه است؛ d) یک عکس که نشان می‌دهد یکی از این نانوژنراتورها با نوار چسب به سطح داخلی یک چرخ لاستیکی متصل شده است

هر زمانی که این چرخ فشرده می‌شد، این نانوژنراتور یک پالس الکتریکی تولید می‌کرد. این محققان تحت شرایط آزمایشگاهی‌شان، ولتاژ و جریان خروجی این نانوژنراتور را به ترتیب 1.5 ولت و 25 نانوآمپر اندازه‌گیری کردند. این نانوژنراتور با انرژی جمع‌آوری شده، به طور مستقیم یک نمایشگر LCD کوچک را روشن کرد.

«وانگ» توضیح می‌دهد که مساحت کاری موثر نانوژنراتورشان حدود 1.5 در 0.5 سانتیمتر است و ماکزیمم چگالی توان خروجی آن به 70 میکرووات بر سانتیمترمربع می‌رسد. در مقایسه با نتایج گزارش شده تحت این شرایط در تحقیق‌های دیگر، این عملکرد کمی پایین‌تر است. همان‌طور که وانگ توضیح می‌دهد، دلیل این امر این است که لاستیک یک ماده پلاستیکی است که مقداری از انرژی مکانیکی را جذب می‌کند و میزان تغییر شکل در آن در مقایسه با یک ماده صلب تحت همان شرایط کم‌تر است. با این وجود هنوز این عملکرد خیلی خوب است.

این محققان، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی «Advanced Materials» منتشر کرده‌اند.

منبع: ایسنا